Ustawa Prawo przedsiębiorców (Dz. U. 646 z 2018 r.) przewiduje od 30 kwietnia 2018 roku możliwość prowadzenia działalności gospodarczej bez konieczności jej rejestracji, jeśli przedsiębiorca nie przekracza ustalonego limitu dochodów.

Tzw. działalność nierejestrowana to działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekroczy w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. W 2019 r. limit ten wyniesie 1.125 zł, tj. 50% z kwoty 2.250 zł.

W sytuacji, gdy przychód z takiej działalności przekroczy w danym miesiącu wcześniej wymienioną wysokość, wówczas stanie się ona działalnością gospodarczą począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie limitu przychodu. W takim przypadku w terminie do 7 dni należy dokonać rejestracji firmy w CEIDG.

Działalność bez rejestracji to rozwiązanie przewidziane przede wszystkim dla niewielkich handlowców i usługodawców, którzy legalnie mogą prowadzić swoją działalność odpłatnie, bez potrzeby rejestracji firmy. Najważniejszym atutem jest brak obowiązku zgłoszenia siebie w ZUS do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego i opłacania za siebie składek.

Przy prowadzeniu działalności nierejestrowanej nie opłaca się zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy, a jedynie jest się zobowiązanym do sporządzenia rozliczenia rocznego, w którym przychody z omawianej działalności zaliczane są do przychodów z innych źródeł.

Zgodnie z wyjaśnieniami ZUS (interpretacja indywidualna z 24.07.2018 r., sygnatura DI/100000/43/822/2018), osoby prowadzące działalność nierejestrowaną zostały uznane przez ZUS za zleceniobiorców, co oznacza, że osoby / firmy korzystające z usług świadczonych przez osoby prowadzące działalność nierejestrowaną, stają się płatnikami składek do ZUS za te osoby.